Nálykt og myndmál

Það er nokkuð undarleg aðgerð að meina gagnrýnanda aðgangi að frumsýningum sínum á þeim forsendum að hann hafi notað myndmál sem brjóti á gestum leikhússins. Samband leikhúss og gagnrýnenda er flókið og undarlegt samband. Minnast má ummæla Ed Harris leikara um gagnrýnendur og dóma. Hann einfaldlega hætti að lesa þá því hann gat ekki hugsað sér að stunda þá hræsni að vitna í dóma sem voru honum í hag en úthúða gagnrýnandanum ef hann sagði eitthvað slæmt. Það er líka umhugsunarvert að refsing Jóns Viðars er fjárhagslegs eðlis. Hann fær ekki lengur boðsmiða heldur þarf að greiða fyrir miðann. Hver veit nema þeir sem vilja standa vörð um málfrelsið muni selja boli eins og þennan sem má sjá hér að ofan til styrktar framtíðar leikhúsferðum Jóns.

 

Sokkabandið 

 

„Gagnrýnendur eiga að vera mannbætandi“